Op 2/6 lieten we om 8 u het rustige Pollenca achter ons en zetten we koers naar Ciutadella op Menorca, een tocht van 38 mijl. Zoals steeds gestart op motor, maar na een kleine 2 uur hadden we toch voldoende (halve) wind van een 6-8 knopen, zodat we de zeilen konden hijsen en de motor het zwijgen opleggen. Genieten van de stilte. En na een tijdje nog vergast op het gezelschap van twee dolfijntjes. Die zwommen blijkbaar achter een vissersboot, die zijn netten had uitgeworpen. Ik vroeg mij af of die dieren zo slim zijn dat ze weten dat, waar die vissersboten zijn, er ook veel vissen zijn ? Wie zoekt dat eens uit ?En zo konden we, na een mooie zeiltocht, rond 15u de haven van Ciutadella binnenvaren. Wat we “haven” noemen is in feite een lange kreek, omgeven door hoge klippen waar op het einde de stad Ciutadella zich openvouwt. Spectaculair om zo binnen te varen. En maar fotootjes nemen.
De haven van IB Ports is uitgerust met vingerpontons, zoals bij ons in Nieuwpoort. We hadden het bijna afgeleerd om op deze wijze aan te leggen. De haveninfrastructuur is prima met voldoeninggevend sanitair en vriendelijke service (zoals quasi overal op de Balearen).En Ann in sinds vandaag officieel gediplomeerd tot eerste stuurvrouw: ze heeft de hele tocht feilloos de boot bestuurd, de navigatie succesvol uitgevoerd en steeds de nodige koerscorrecties gedaan. Chapeau ! En klaar voor de oversteek naar Sardinië.
Ciutadella is met voorsprong het mooiste stadje van de Balearen. Dit hadden we al onmiddellijk gezien bij het binnenvaren, maar werd voortdurend bevestigd bij onze vele wandelingen door het stadje. Gebouwd op de hoge klippen langs de haven, maar met uitlopers op de oever (waar nu vooral horecazaken zijn gevestigd). In het stadje, met zijn smalle kronkelige straatjes, bijna een labyrint, stuit je voortdurend op prachtige renaissance palacio,s, straatjes met arcades, kleine gezellige pleintjes en een supertoffe Mercat, met links van het straatje een oude vishal (dure vis!) en rechts een even oud gebouw waar een vijftal carniceria’s zijn gevestigd, met een heerlijk aanbod van onder andere Menorcaans mooi met vet dooraderd rundsvlees . En daar rond…..terrasjes en tapasbars. We planden een eerste korte verkenning, maar die liep zo lang uit, wegens al dat moois, dat we uiteindelijk zijn blijven “plakken” in het stadje, voor een “kleine hap”, die uiteindelijk iets is uitgelopen wegens te lekker op het binnenterras van het restaurant “Pins 46”, terug een aanrader. Onder ander de zwarte rijst met marisco’s, onze eerste kennismaking met dit Spaans nationaal gerecht, was overheerlijk – moet je hiervoor al zo lang in Spanje vertoeven ???
Ciutadella op 3/6.Het had geregend, vannacht.Niet zo veel, maar weeral kwam die regen uit het Zuiden. En dan wisten we al genoeg. Saharazand. Dit betekende terug een anderhalf uur schrobben om van een vuile, oranje boot terug een goed onderhouden, in het wit blinkende Arwen te maken. Maar eerst toch nog naar de Mercat, die we gisteren hadden ontdekt. Kwestie van het nodige voedsel in te doen voor de volgende twee dagen. We waren immers vastbesloten om nu weer zelf te koken. Ware het niet dat die zo typische tapasbar Ulysses zo naar ons lonkte dat we het niet konden laten, en een tafeltje reserveerden voor de midd1g van de volgende dag, “om iets kleins te eten”.En dan terug naar de boot om te schrobben en te poetsen. Dat Saharazand kruipt ook echt overal in. We weten dat we dagen, zelfs weken later nog altijd overschotten van die oranje smurrie gaan tegenkomen op onze boot. In de late namiddag, na gedane arbeid, terug naar stad waar we tijdens onze wandeling een terras met een zeer goed wifi-hotspot ontdekten. Morgen komen w hier terug om eindelijk onze blog á jour te zetten en eindelijk, op vraag van ons Evelyn, foto’s toe te voegen.
4/6, nog altijd Ciutadella.In de voormiddag eerst de Palacio de Oliver bezocht, gelegen rechtover de kathedraal. Een authentieke renaissancepalacio, maar verbouwd in de 18de eeuw tot de huidige aanblik, en nog altijd bewoond door de eerste eigenaars, de adelijke familie de Oliver. Moeten wel hun huis ter bezichtiging aan de toeristen open stellen om uit de kosten te geraken, de sukkelaars. Maar het bezoek was echt de moeite waard.Vervolgens naar ons wifi-hotspot terrasje waar jullie dienaar zich anderhalf uur heeft kunnen amuseren met het schrijven van de blog en het aanvullen met foto’s. Geloof mij, dat is hard werken.En dan naar de Bar Ulysses aan de Mercat voor onze lichte lunch. We genoten van 3 super lekkere tapas-to-share. En meer dan voldoende. Plichtsbewust als we zijn, zijn we dan teruggekeerd naar ons wifi-hotspotterrasje om bij een kopje koffie de rest van de blog aan te vullen. En terug neem ik het voornemen om vanaf nu elke dag wat neer te schrijven. We zien wel…..
Op 5/6 lieten we Ciutadella achter ons en koersten we na Cala de Algayerens. Vandaag zouden we immers opnieuw een poging ondernemen om een nacht op anker door te brengen. “Koersten” zeg ik, maar de zeilen, die we onmiddellijk bij het buitenvaren hadden gehesen, waren na een half uurtje doelloos aan het flapperen. De windmeter lachte ons uit. Dus motor terug aan, en zo richting da Cala, die volgens de Pilote een prima ankerplaats zou zijn. We zullen zien.Bij het controleren van de zeilen had ik intussen gezien dat de behuizing vaan één van de bovenste zeillatten was gescheurd, en de zeillat er uit stak. Dit betekent terug werk voor morgen of overmorgen: grootzeil weghalen neemt toch meer dan 1 uur in beslag. Misschien is dit ook het moment om ons reservegrootzeil eens te testen. Ik ben benieuwd. Maar dit is voor later.Iets vóór de middag bereikten we de wondermooie Cala de Algayerens, en blijkbaar wisten er nog veel andere zeilers dat dit een mooie ankerplaats was, want we telden mee er op een bepaald moment 13 zeilboten, en hopen kleinen motorbootjes. En hopen volk op het strand, enkele zelfs met zeer weinig of geen kleren aan. En geen bar of restaurant, geen toiletten, nada. Maar supermooi. En het water was kristalhelder, maar na een snorkelbeurt heb ik amper 1 vis gezien..O ja, pour la petite histoire: in de baai lag er ook een mega grote Britse zeilboot (met bemanning). En tot en met vandaag had de huldiging plaats van kwien Elisabeth, die nu al 70 jaar op haar troon was geplakt. En inderdaad, die Britse boot was op en top versierd met alle mogelijke vlaggen en vlagjes om aan deze huldiging deel te nemen. So British. Ik zie dat de Belgen of Vlamingen nog niet doen.Het werd een heerlijke rustige avond, waarbij de stilte enkel wat werd doorbroken door het lichte geklots tegen onze boot. De baai was inderdaad goed beschut tegen de meeste windrichtingen en daarenboven was het bijna windstil. We hebben genoten, en heerlijk geslapen. En zo krijgen we weer goesting om nog voor anker te gaan.
De volgende dag rond 9 u het anker losgegooid om, op motor, naar Puerto de Fornells te varen. Nog geprobeerd om te ankeren in Cala de Binimel-lá, ( daar was er een restaurant, waar we een kopje koffie zouden kunnen drinken, en vooral hoognodig naar het toilet zouden kunnen gaan) maar toen ik zag dat de waargenomen dieptes niet correspondeerden met die op de kaart, vertrouwd ik het zootje niet – er lag ook geen andere zeilboot – en zijn we dan maar met dichtgeknepen billen doorgevaren naar de haven. Gelukkig lag die niet zo ver meer varen, en konden we rond 12u aanmeren, geholpen door supervriendelijke marinero’s. De toiletten waren dichtbij. Vervolgens gewinkeld, gewandeld en geterrast. En dat grootzeil vervangen, dat is voor morgen. Niets moet, alles kan.
De dinsdag dan het zeil vervangen. We hadden gerekend op een 2-tal uur om de klus te klaren. Uiteindelijk hebben we er meer dan vier uur aan gewerkt. En dit bij een broeierige 30 graden. Het nieuwe zeil was toch iets anders dan het vorige, het was veel zwaarder en de reven zaten veel hoger: het eerste rif zat op de hoogte van het vorige tweede rif, en het tweede rif was enkel goed voor een stormzeil. Een beetje reven zit er dus niet in.
En de zeillatten die er bij zaten pasten in het geheel niet. Gelukkig kon ik die met behulp van een ijzerzaag tot de juiste lengte inkorten. Maar we hebben gezweet….