20/7 La Rochelle – St Martin-de-Ré
Wat voorafging:
We zijn terug vertrokken. Maar niet alles ging van een leien dakje of was superleuk.Voordat we, op 4 juli, La Rochelle konden verlaten hadden we nog heel wat voor de boeg (ons bekende ToDo lijstje stond weer vol).Belangrijkste was de technici te contacteren voor de reparaties van de batterijgroep en de waterpomp. Gelukkig lagen alle gespecialiseerde bedrijven dicht bij de haven. We hadden vooraf reeds contact genomen met 2 bedrijven, mede geselecteerd door Alain, en deze bleken zeer meewillend. Beide zouden. Og donderdag of vrijdag aan boord komen om een diagnose te maken. En dan nog onze huurauto! Avis, waar we trouwe klant zijn, had ons immers serieus teleurgesteld: via de App, waarmee ik tot nu toe steeds vlot onze reservaties kon beheren had ik een auto besteld. De dag van aankomst bleek dat die niet beschikbaar was. Dan maar telefoneren naar hun callcenter (15ct/minuut), en na lang parlessanten dan toch een auto bekomen, aan een 50% hogere prijs. Toen we echter de bevestiging op onze App ontvingen, bleek dat we nog moesten bijbetalen voor 600km, a fato van 60ct per km….., ondanks het feit dat de gast van dat callcenter ons had bevestigd dat we onbeperkte km hadden. Het zal nog een tijdje duren vooraleer we nog via Avis gaan reserveren. Uiteindelijk dan, dankzij internet, een grotere auto gevonden, aan een lagere all-in prijs bij Enterprise cars. Met zeer vlotte en vriendelijke service bovendien.Diezelfde dag vernamen we nog veel slechter nieuws: onze beste zeilvriend, Marc Delva, had zijn bijna 2 jaar durende strijd tegen kanker definitief verloren. Wij kenden Marc al lang, superlieve vent, trouwe makker, vriendelijk maar vastberaden, geestig en aangenaam gezelschap bij onze zeilreizen, maar ook steeds bezorgd om die reizen in goede banen te leiden, en vooral iemand die erin slaagde om de kameraadschap bij alle deelnemers aan die zeiltrips tot ongekende hoogtes te brengen. We hebben ervan genoten , Marc, en zullen dit (en jou) nooit kunnen vergeten.
Met de huurauto dan op 4 juli veilig thuisgeraakt en klaar voor een hectische week, met. nauwelijks tijd voor onszelf, en herhaaldelijk stuitend op onbegrip waarom wij, die zogezegd tijd zat hadden, niet meer tijd hadden om (nog meer) te babysitten, familie te bezoeken, laat staan onze tuin weer te fatsoeneren, de aannemers te contacteren voor de reparatie van de waterschade, met de verzekeringsagent te spreken, vrienden te helpen, verjaardagsfeest van Ann en Ann-Sophie te organiseren, nog andere feestjes mee te maken, tijd te nemen voor onze dochter Evelyn, die voor drie weken was overgekomen van Abu Dhabi (en die het even druk had),……en om te kunnen deelnemen aan het zeer mooie afscheid van onze vriend Marc, op 13 juli.
Misschien dus wel te begrijpen dat Ann er op stond dat we al 15 juli terug naar de (rust van onze) boot zouden terug keren. Deze etappe zouden we doen met onze eigen auto. Het was immers niet de bedoeling om grote afstanden met de Arwen af te leggen. Meer nog, in ons oorspronkelijke plan was het zelfs niet voorzien dat we in juli en augustus op onze Arwen zouden verblijven, wegens te druk en wellicht ook te warm. Maar Ann-Sophie had in de tweede helft van juli een vakantie gepland in Hourtin-Plage, 50 km van La Rochelle! Ideaal dus om mekaar daar eens te treffen, en misschien Sebas en Leo, de 2 lieve kleinzoontjes, eens mee te nemen op de boot, of om samen mijn verjaardag te vieren. En dan was het wel handig als we over onze eigen auto konden beschikken. En gezien we dan dicht bij Bordeaux zouden zijn, was het zeer verleidelijk om toch eens een, tot nu toe steeds uitgesteld, tochtje langs de meest beroemde wijnstreek te maken.
Daarom dus op 15 juli met de auto vertrokken. En met een tussenstop! Onze vrienden Philippe en Marleen waren een drietal weken na ons vertrokken, in de hoop dat ze ons zouden kunnen inhalen. Maar gezien we zeker La Rochelle wensten te bereiken, hadden we er nogal wat vaart achter gezet zodat het voor hen onmogelijk was om ons in te halen (en intussen nog wat onderweg te profiteren van de ontelbare mooie haventjes). Vandaar dat we het idee hadden opgevat om een tussenstop voor onze autoreis in te plannen in de haven waar ze momenteel lagen te genieten van de lekkere oesters, Port-La-Forêt, juist boven Concarneau (zie 22/6). En onderweg hadden we zo ook nog de mogelijkheid om het prachtige Vannes te bezoeken. Dit stadje ligt aan de Golfe du Morbihan, een gebied dat we spijtig genoeg niet met de boot hebben aangedaan, in de stress om toch tijdig in La Rochelle te geraken. Wondermooie middeleeuwse stad, met een jachthaven pal in het centrum. Terug een “mérite le détour”- bestemming.
s’Avonds aangekomen in het stemmige plaatsje Port-La-Foret, in het hotel Aux Cérisiers, eenvoudig maar van alle comfort voorzien (en met lekker ontbijt). Daarna naar de Tadorna gereden, de boot van Philippe. Onder het mooie avondzonnetje hebben we daar kunnen genieten van een aangenaam gezelschap, aangevuld met 2 dozijn oesters en een wit wijntje(s) gevolgd door een lekker dineetje in een havenrestaurant, en onze planning kunnen bespreken voor onze volgende trip in september, van Rochefort naar La Coruña in Spanje. Het houdt niet op…..
De volgende dag, dinsdag, op weg naar La Rochelle nog een laatste tussenstop ingelast, in Arcais, in het Marais du Poitevin. Een dorpje, dat nog volledig haar identiteit van de vorige eeuwen heeft kunnen bewaren, een Petite Cité de Caractère, waar de tijd lijkt te stromen met de snelheid van het vlakke water van de moerassen, die het omsluiten.En dan full speed naar La Rochelle, om de stand van zaken van de reparaties te bekijken. We wisten dat het lek aan de waterpomp al was gedicht (maar dat de warmtewisselaar, een duur ding, ook zijn beste tijd heeft gekend en wellicht binnenkort aan vervanging toe was). En de batterijgroep? Om dit verhaal niet te lang te maken, hou ik het er op dat we tijd genoeg hadden om de eerstvolgende dagen La Rochelle te verkennen, de boot volledig schoon te maken en een (mislukte) poging hebben kunnen ondernemen om een paar uurtjes aan het strand te liggen. Eigenaardig genoeg was’, juist op de deadline, en na talloze telefoontjes en mailverkeer, de batterijgroep dan toch vervangen en kreeg ik excuses van de zaak (en een stuk van mijn geld terug, want ze hadden batterijen van iets minder goede kwaliteit geleverd, wat ik wel zelf hebben moeten vaststellen). Mais on a fini en beauté ?.
O ja, donderdag nog een ingewikkeld maneuver om onze auto op een volgende bestemming te parkeren: we hadden immers het plan laten varen om met de boot de Gironde op te varen tot aan Bordeaux. Deze tocht duurt 1 dag, en dan sta je in Bordeaux. Staan, wel te verstaan, want met de boot geraak je niet in de wijndomeinen van St Emilion, St Estephe en al die andere heerlijke heiligen. Dus , omwille van optimale mobiliteit, zouden we onze auto naar Port Medoc brengen, aan de oever van de Gironde en relatief dicht bij Hourtin Plage (en de kleinkindjes?). We zullen dan met de Arwen tegen eind volgende week naar deze haven varen, en van daar uit de streek bezoeken. We zijn immers maar één keer in die streek, hé! Die operatie hield wel in dat we in de voormiddag een tweetal uur moesten rijden tot aan Royan, daar dan de ferry nemen naar PortMedoc aan de overkant van de Gironde, en dan verder naar de haven. We regelden daar met de capitainerie een verblijf van 1 week voor de boot en een parking voor de auto. Dan te voet terug naar de ferryhaven, oversteek naar Royan, te voet naar her station om daar juist op tijd de bus van 17u naar La Rochelle te nemen. Om 18u45 aangekomen en dan nog een klein half uur te voet naar de boot. Ge moet er toch iets voor over hebben, zeggen we dan…..
En zo zijn we dus op 20 juli kunnen vertrekken naar het befaamde Ile de Ré.
20 juli: La Rochelle – Ile de Ré
Het was, voor onze eerste trip, wel vroeg opstaan. Om 6u20 waren we al vertrokken voor een 2 uur durende trip naar Ile-de-Ré, terug onder de beruchte brug. We konden immers geen risico lopen, want om 9u30 sloot de haven en was er dan enkel de optie om buiten, aan een boeike te liggen. Maar alles verliep perfect, en, de helft onder motor, bereikten we meer dan op tijd, het pittoreske, zeer zuiders aandoend haventje (maar spijtig genoeg onder een loodgrijze lucht, en later zelfs wat licht gedrup).
Onze ligplaats lag pal in het centrum, het eerste terrasje op 30 meter van de boot. Logisch dat we 2 nachten hebben geboekt. Eerste verkenning van het stadje was zeer positief, de terrasjes lonkten (maar we hebben – althans tijdelijk – aan de
lokroep kunnen weerstaan) en er was zelfs een overdekte markt met superlekker uitziende producten. Het hart van de kok in mij sloeg een slag over. Het menu van de volgende dagen zal aan herziening toe zijn.
21 juli: Ile de Ré, een zonnige fietsuitstaprond grootste deel van het eiland.
Het prachtige Ile de Ré heeft nog 1 groot vordeel: het is vlak. Fietsjes bovengehaald voor een zonnige fietsdag, zonder batterijtjes. We moeten toch iets doen voor onze conditie.
Het eiland is ook bekend voor de zoutwinning en oesterkweek. Dat laatste zagen we al van bij de start van onze tocht op prachtige fietspaadjes: de oesterkwekers hebbben er blijkbaar een interessante bijverdienste bij, namelijk op meestal geïmporoviseerde terrasjes verkopen ze hun oesters (met een glaasje wijn, uiteraard) aan zeer schappelijke prijzen. aan de bekoring van de eerste 2 hebben we kunnen weerstaan. Maar bij de derde hadden we prijs
In het kleine vissersdorpje Loix vonden we dan een mooi plaatsje voor onze democratische picnic (beste lezers, wij leven niet alleen van kreeft en oesters, hoor) en dan met de fiets verder naar het even toeristische Ars-en-Ré, lievelingsvakantieplaats voor de rijke parisiens. Intussen fietsten we langs de zoutwinnerijen, sloegen we een praatje met een zoutboer en stak er een halve kilo Fleur de Sel in onze fietstas
Bij een prachtige zonsondergang genoten van een lekkere barbecue aan boord. Ile de Ré is echt een klein paradijs, één van de vele die we en cours de route hebben ontdekt, en nog zullen ontdekken. Met spijt in het hart gaan we morgen afscheid van dit pareltje moeten nemen, naar Ile d’Oleron.