24/9: Kassiopi – Korfoe-stad
Vandaag wordt Korfoe-stad ons doel. Normaal zou dit 15 mijl varen zijn. Er was voldoende wind om dit op zeil te doen. Maar de wind hier heeft zotte streken. Door een sterk wisselende topografie in de straat van Korfoe, zowel op het eiland zelf als in het daarover gelegen Albanië, waaide de wind noet constant uit dezelfde richting. Het was kwestie van onze koers voortdurend aan te passen om toch een gunstige wind te vatten. Echt actief zeilen dus. En soms ook rekening te houden met onvoorspelbare windstoten, of omgekeerd soms quasi totaal wegvallende wind. Uiteindelijk hadden we, bij het binnenvaren in Port Mandraki, 22 mijl op de teller.
Het haventje is een relatief kleine marina, prachtig gelegen aan de voet van de citadel die over Korfoe-stad torent. En je moet echt door de citadel stappen om dan, door een brede verdedigingspoort naar beneden af te dalen tot op zeeniveau om de marina te bereiken. Zeer rustig, met prima sanitair en met een eigen restaurant, op de kade, rechtover onze boot. (De ribeye, die we daar de volgende dag hebben geserveerd hebben gekregen was succulent).
We zouden 4 dagen in Kerkyra-stad blijven. Voldoende om de hele stad te voet te verkennen. En nog eens te gaan kijken naar het boetiekhotel “La Bella Venezia”, waar we 13 jaar geleden een week zijn verbleven. Het was nog steeds even prachtig en charmant.
In de haven werden we iedere dag, vanaf 9u, vergast op mooie pianomuziek. We dachten eerst dat die kwam uit de luidsprekers van het restaurant. Maar wat bleek? Juist boven de marina was een muziekacademie gevestigd in een oude gerenoveerde kazerne, onderdeel van de citadel. En daar werd de hele dag gerepeteerd, met de ramen open. Mooie muziek, (Brahms, Tchaikovsky, Rachmaninov), dat wel, die pianisten konden er wat van, maar na een tijdje was dit voor ons toch misschien een beetje teveel van het goede.
De wandelingen in stad konden we ook combineren met een halte aan de wasserette in de oude binnenstad. Zodat in de late namiddag onze boot weer vol hing met wasgoed, die lekker kon drogen in de niet aflatende zon. Kwestie van het nuttige aan het aangename te paren.
28/9: Korfoe-stad – Ormos Kouloura.
Na 4 dagen stad zochten we het andere extreme op en gingen we ons anker uitgooien in één van de vele baaitjes in het oostelijk deel van het eiland.
Eerst geprobeerd in Ormos Kalami, maar na 4 vruchteloze pogingen ( ons anker pakte niet in het zeegras), naar de volgende baai, Ormos Kouloura gevaren, waar er meer zandplekken op de zeebodem te vinden waren. En inderdaad. Ons anker trok zich vast bij de eerste poging. Het was een zeer mooi, rustig baaitje, volop door groen opgeven, nauwelijks andere boten voor anker, en in de verste uithoek een gezellig uitziend restaurant met bar en verhuur van parasols. Zelfs zo laat in he5 seizoen hadden ze blijkbaar nog voldoende te doen.
Gesnorkeld in het heldere, quasi lauwe (29°) water, met de dinghy naar de kant geroeid en al eens naar het menu van het restaurant gekeken. Zag er goed uit maar vanavond hadden we een bbq aan boord gepland. Maar misschien komen we nog terug?
29/9: Ormos Kouloura – Kassiopi
Het haventje Kassiopi, dat op 8 mijl varen van het baaitje lag, was ons zo goed bevallen dat we er nog eens wilden naar terugkeren. En onmiddellijk 2 nachten geboekt. We konden weeral met volle teugen (niet alleen op het terras) genieten van de rustige ligplaats, de ontspannen sfeer rond de haven, de terrasjes, en een mooi baaitje wat verderop om te snorkelen in het helblauwe water tussen de rotsen. En ons ’s avonds getrakteerd op een heerlijk grieks diner in het restaurant Old School aan de kade. Zalig.