19/4 – 5/5: Oropesa – Valencia
‘s Namiddags, onder een grijze lucht, geland in Valencia. De huurauto bij Europcar opgehaald (slechte service, volgende keer terug naar Avis), en dan naar Oropesa gereden, voor een deel in de regen. Het appartment (AirBnB) viel wel zeer goed mee, klein en alle nodige (basic) uitrusting, maar met fantastisch zicht op zee, én …..met verwarming! Nooit gedacht dat we in Zuid-Spanje nog zo blij zouden zijn dat we verwarming in het appartement zouden hebben.
Op die kille maandagavond hebben we uiteindelijk, na zéér lang zoeken, en met een stilaan onderkoeld humeur, een restaurant gevonden dat open was op maandag. Door het lekkere eten kwam de stemming er gelukkig weer helemaal in.De volgende dag , dinsdag 20/4, blij terugzien met de Arwen, die er helemaal niet verkommerd uitzag. Enkel het saharastof van de vele regens die uit het zuiden kwamen had zijn sporen achtergelaten. En gelukkig kwam Andres Garcia opdagen, de eigenaar van NauticaAG, die zou zorgen dat onze motor en generator zou worden gereviseerd en onze defecte dieptemeter hersteld. Morgen zouden ze komen kijken….dat belooft!
Enfin, de volgende dagen was het weer treffelijk, soms zelfs warm te noemen, zodat we de boot volledig onder handen konden nemen. Volledig intensief reinigen, van onder tot boven, chroom poetsen, de volgende dag eerste laag antifouling en de dag daarna de tweede. Andres Garcia is inderdaad langsgekomen, enkel om te zeggen dat ze volgende week maandag de dieptemeter zouden komen herstellen en de revisies pas zouden uitvoeren als de boot in het water lag.Na 3 dagen onafgebroken werken, en omwille van het stralende weer, ons op zondag 24/4 op een dagje vrijaf getrakteerd. Vanuit Oropesa kun je met de fiets (of tevoet) naar Benicassim gaan over een oude, heraangelegde treinbedding, de Via Verde. Prachtig tochtje. En zo zagen we ook nog eens Benicassim, en de oude villa’s daterend tussen eind 19de eeuw tot begin jaren 30 van de vorige eeuw, de beginjaren van het kusttoerismen, maar dan enkel voor de happy few. Ja, gelukkig is niet alles gesneuveld onder de bouwwoede van de projectontwikkelaars vanaf de jaren 60. Voor de rest is Benicassim zoals nagenoeg alle andere Spaanse badplaatsen.
Op maandag 25/4 zou dan de technieker van NauticaAG komen . Niet dus. Mañana a la mañana. Niet erg, zo hadden we de ganse dag om de boot te polieren, onder terug een stralende zon. De volgende dag dan grootziel, buiskap en bimini geïnstalleerd en de technieker, en de nieuwe dieptemeter, met open armen ontvangen. De woensdag, 27/4, dan eindelijk in het water. Motor startte onmiddellijk, de boegschroef werkte en ook de dieptemeter was weer operationeel. Oef. En Andres Garcia was van zijn woord: zijn mechanicien kwam aan boord en de scheepsmotor werd onderhouden met nieuwe filters en impeller. Maar niet de generator: ze hadden geen passende impeller, en de oude was volledig naar de vaantjes. Gezien we van plan waren om op de Balearen geregeld voor anker of aan een meerboei te liggen, vond ik het noodzakelijk dat we over een goed werkende stroomgenerator zouden beschikken. Dus moest NauticaAG hun werk overdoen en op zoek gaan naar een passende impeller voor de generator (blijkbaar mensen die eerst aan het werk beginnen en pas dan kijken welk materiaal ze nodig hebben, ipv andersom. Maar ja, we zijn in Spanje, en we laten ons niet opjagen). Het plan om morgen al te vertrekken ging dus niet door.
Op 28/4 leverden we de huurauto in in Castellon ( en dan met trein terug naar Oropesa) en verhuisden we van ons appartement naar de boot.Op 29/4 de laatste karweitjes uitgevoerd, de genua gestoken en de ganse dag gewacht op Andres Garcia en de impeller. Uiteindelijk kwam die dan toch op de valreep, rond 17u, met de juiste impeller en in 10 minuutjes was de klus geklaard. Zo konden we dan toch morgen Oropesa met de boot verlaten. Eindelijk.
De 30ste, op motor (1 beaufort) naar Burriana vertrokken. Bij het uitvaren een nieuw probleem: boegschroef werkt niet ! Niet ernstig bij kalm weer, maar wel vervelend om aan te leggen bij meer (zij)wind. Dat gaan we dan maar in Valencia oplossen. Al varend de marina van Burriana opgebeld om een ligplaats te vragen, maar die gasten hadden die dag waarschijnlijk niet veel zin om te werken want op onze vraag naar een ligplaats voor 1 nacht kregen we geen duidelijk antwoord. Dan maar doorgevaren naar Puerto de Siles. Daar hadden ze wél plaats en waren daarenboven supervriendelijk. We hadden vorig jaar nog langs die mooie haven gewandeld, toen we Sagunto hadden bezocht. Ook sanitair was bijna luxueus te noemen. Geluk bij een ongeluk dat we niet zijn binnengeraakt in Burriana. Wat inkopen gedaan (want morgen is het 1 mei, en dus alles gesloten) , gewandeld langs de dijk en op hetzelfde terrasje als vorig jaar nog een glas gedronken. Gewoontedieren ? Er was nu wel veel meer volk dan vorig jaar eind oktober. Wel veel frisser, maar even zonnig.
Ook op 1 mei was het zonnig en even windstil, zodat we de laatste 15 mijl naar Valencia terug op motor hebben afgelegd. Ligplaats op de D-steiger, die het dichtst bij de havenmonding lag. Dat gaan we ons nog beklagen……Ineens voor 4 dagen geboekt, omdat er een periode van zware wind op ons afkwam én omdat ik, op advies van de marina-medewerker, Varadero de Valencia had gecontacteerd om eens naar mijn boegschroef te kijken.
2/5 veranderde het weer, kwam er geregeld een bui en begin de wind aan te wakkeren. Wat boodschappen gedaan, o.a. nieuwe schoten voor de genua gekocht en een nieuwe broodrooster (de vorige, nog een geschenk van ons nichtje Ilse, had na 14 jaar trouwe dienst de geest gegeven) en een paar kleine klusjes aan boord. En Varadero de Valencia gestalkt.
Op 3/5 stonden we op onder een gietende regen, en een stormachtige wind. Dat hadden we al gemerkt, want veel geslapen hebben we echt niet gedaan. De wind kwam uit het noorden en blies de golven zo in de havenmonding. Wij lagen op de eerste rij, en kregen dus de volle laag (of deining) over ons. De boot trok continu aan de touwen en het krakende geluid dat hiervan het gevolg was en het voortdurende geschommel waren niet de beste omstandigheden om van een goed nachtrust te genieten. Het regende nog het grootste deel van de dag, waardoor er zelfs water in de koppeling van onze electriciteitskabel lekte. Met kortsluiting tot gevolg. Met een plasticzak over de stroomkast en de electriciteitsaansluiting getrokken konden we het zaakje vervolgens wel droog houden. Enige lichtpuntje in deze verregende dag was dat de Varadero beloofde om morgen een technieker te sturen.
Op 4/5 was het nog steeds stormachtig en nat. De electriciteit lag weer uit, maar nu was het de stroomkast zelf die het had begeven. Gelukkig stopte het tegen de middag met regenen zodat de nodige herstellingen konden worden uitgevoerd. Ze hadden er wel een paar uren voor nodig. Veel minder tijd had de technieker van de Varadero nodig om de boegschroef te herstellen. Een losgekomen draadje van het contact was vlug weer vastgezet…..
En op 5/5 begon het dan toch te zomeren. Het werd dus wasdag en tegen de midddag hingen de lakens aan de wasdraad te drogen in een deugddoend zonnetje. En konden we met de fiets naar het centrum, naar de Mercat Central, en naar een zonnig terrasje er vlak naast.