Na de leuke communie, respectievelijk bloeifeest van Arthur en Leo, reden waarom we tussendoor naar België zijn gevlogen, arriveerden we op 28/5 terug in Rethymnon. De storm, die was opgekomen bij ons vertrek, had nog verder gewoed. De boot lag veilig, en in tegenstelling tot Zakynthos, had hij geen schade opgelopen. Maar…….de storm was gepaard gegaan met heel wat regen. En geen normale regen. De bui had zijn passage via de Sahara gemaakt, en daar veel saharazand opgezogen. Wat dan voor een deel op onze boot was aanbeland. De witte blinkende boot die we hadden achtergelaten, was nu een dof oranje schepsel. Twee dagen hebben we er aan gepoetst.
En dan klaar voor een volgende etappe. Maar toch eerst nog eens de omgeving hier verkennen. De wind zat toch niet goed.
Rethymnon is een mooie haven, en zeer beschut. Ideaal om hier een paar dagen te blijven.
En het oude stadsgedeelte is echt de moeite waard.
Alhoewel Chania onze favoriet bleef, was het hier ook leuk om te wandelen door de doolhof van straatjes, een terrasje aan de oude haven, en ‘s avonds lekker te eten. Onze zoektocht, met behulp van de groene Michelingids, leverde ons een paar juweeltjes op: To Pigadi en To Parastratima.
Ook Evanthia kunnen we aanraden. Castelo was een mindere ervaring, wegens teveel een (weliswaar lekkere) eetfabriek. Zoals ge ziet hebben we tijd gehad om restaurants te beoordelen, en dit ondanks het feit dat de bemanning voornamelijk aan boord moest eten wat de kok van dienst hen voorschotelde. We zijn dus langgggg in Rethymnon gebleven. Om eerlijk te zijn: we zijn er nu, dd 29/6, nog altijd 😱.
We hebben immers ontdekt dat Kreta geen ideaal zeilgebied is. Je hebt maar 3 echt bruikbare havens aan de noordzijde (de zuidkant van het eiland is echt niet comfortabel om er te zeilen). Chania is Ok, hadden we al gedaan, maar nogal woelig bij , frequent terugkerend, stormweer. Rethymnon is super, goed beschut voor alle winden. En dan nog Agios Nikolaos, zeer winderig, maar de boten liggen daar veilig. Heraklion heeft nauwelijks faciliteiten voor passerende zeilboten en wordt door iedereen gemeden. Dus was ons volgend doel Agios Nikolaos. We hadden er zelfs een reservatie voor een zomerberging, op het land. Alleen, het is nogal hevig op de tocht naar Agios, met slechts 1 tussenstop mogelijk, het eiland Dia gelegen te noorden van Heraklion, waar je met de heersende Noordwestelijke winden, beschut voor anker kan gaan. Eén probleem: de ambtenaren, want de “marina” van Agios Nikolaos wordt door de gemeente uitgebaat, waren echt niet flexibel . Ik had een standplaats op het droge vanaf 1/7, dat was OK. Maar om vooraf nog een ligplaats in de haven zelf te krijgen, dat was niet evident. “Bel of mail later terug” . “No disponibility”. En zo lang wij geen ligplaats konden bekomen in de marina had het geen zin om daar naar toe te varen. Door de heersende (storm) winden was het sowieso al niet evident om een window te vinden, waar het minder woei. En zonder ligplaats zouden we voor anker moeten gaan in de baai van Elounda, dicht bij Agios, waar we ook geen mogelijkheid hadden om water bij te tanken. En ik wist niet hoe woelig het kon zijn, voor anker, bij weeral een doortocht van de Meltemi. Echt aangenaam zeker niet.
Enfin, om een lang verhaal kort te maken, wij hebben uiteindelijk al onze charmes gebruikt om van de , evenzozeer ,ambtenaren van de haven van Rethymnon toelating te krijgen om onze boot hier achter te laten voor de zomer. Toch nog 1 voordeel: Ons voorschot voor Agios waren we kwijt, maar het liggeld is hier in Rethymnon zo laag, dat we uiteindelijk nog een goed stuk goedkoper af zijn.
We hebben 2 keer een auto gehuurd: de eerste keer om de westkant van Kreta te bezoeken, van 1 tot 4 juni, en de tweede keer, toen we het hadden opgegeven om naar Agios Nikolaos te varen, van 22 tot 27 juni, om de oostkant te verkennen.
Korte samenvatting van de eerste trip:
dag 1 (1/6): Patsos, met een mooie wandeling door de kloof van Agios Antonios, langs een bergbeek, tussen de rotsen.
Vervolgens een bezoek aan het verlaten klooster van Moni Assomatom. Eens een groot klooster, waar in de eerste helft van de vorige eeuw nog een groot complex werd bijgebouwd, nu een spookachtig, grotendeels verlaten en in mekaar gestort geheel.
En dan verder, langs bochtige wegen door het gebergte naar het kleine bergdorpje Meronas waar we laat in de namiddag nog wat eten in , de enige geopende taverna, konden bijeen bedelen. Op het einde nog een laatste stop in Spili, een klein stadje in d3 bergen, maar vooral een verzameling horeca. Maar een fris pintje na een wandeling door het stadje deed wel deugd.
De volgende dag kwamen dan het kustplaatsje Plakias, in het zuidwesten van Kreta aan de beurt, Fragokastello en Chora Sfakion.
Dag 3 : Terug de zuidkust, maar nu ietske meer naar het Oosten. En terug weer heerlijke plekskes, (Assomatos met de bekende Venetiaanse brug, het klooster van Preveli), dorpjes (Agia Galini) mooie stranden ( Ammoudi Beach, het wondermooieAgios Pavlos bij Saktouria) gezien. Zelfs gezwommen.
De tweede trip:
En omdat we dan toch niet in Agios Nikolaos zouden geraken met de boot hebben we dan maar op 22/6 opnieuw een auto gehuurd, nu bij Avis (een Mercedes A-klasse, maar veel goedkoper dan het lokale autoverhuurbedrijf Arkadi, dat er ons m.i. heeft opgelicht met een Toyota Yaris). En een hotel geboekt in Agios, het fantastische boetiekhotel Port 7, met uitzicht op de haven. En waar we ons, door de supervriendelijke service, onmiddellijk thuis voelden.
Ook de tweede trip ging langs alle aanbevolen sites, nu aan de Oostkant van Kreta.