Zonnig tot licht bewolkt 1-2 Bft. 10° ‘s morgens – 21 °middag
We zijn op 1/4 vertrokken. De dag ervoor was een algemene staking in België. (Weeral) Gelukkig kwam onze vertrouwde taxi ons al om 6u30 ophalen, voor een vlucht om 10u• Tijd genoeg ,dachten we. Door de staking van gisteren waren er nogal wat vluchten verplaatst naar vandaag. Het zou druk worde’n in Zaventem.
En dan was er plots een idioot die in Ternat een andere auto ramde. File dus en geen kleintje. Vanaf Aalst moesten we rekening houden met anderhalf uur vertraging ! Weg onze veiligheidsmarge. Een gevoel van ongerustheid maakte langzaam plaats voor een lichte vorm van paniek. Als we pas om 9 u in Zaventem zouden arriveren zou het wel heel niptjes zijn om onze bagage in te checken en door de security-control te geraken, zeker gezien de voorspelde drukte. Toch een whats-appje naar de kids om onze ongerustheid mee te delen. Prompt gevolgd door een berichtje van Maxim, een very-frequent flyer, die ons eenQR-code voor Priority-fastlane doorstuurde.
Toen we om 8u50 in Zaventem arriveerden was het inderdaad een drukte van jewelste. Maar Brussels Airlines had zich hierop voorbereid. Er was een self-check-in voor de bagage, zodat we onze koffers in 10 minuten hebben kunnen afgeven. En die QR code van Maxim werkte.(maar was wel geldig voor 1 persoon, zodat wij snel na mekaar door het poortje glipten.. met een alarm als gevolg. Maar in die drukte was er geen haan die hiernaar kraaide) En zo, met een maximale productie aan stresshormonen, toch nog ruim op tijd kunnen boarden.
In Athene regende het, een beetje. Maar tegen de avond klaarde het toch uit. Maar het bleef koud.
Ons hotel, Louwian Boutique Hotel, lag dicht bij het Omonia plein, met zijn drukke verkeer. Het hotel was wel perfect uitgerust, maar kon toch ook het geluid van dit verkeer niet buiten houden. Oordopjes kwamen dus goed van pas.
Onze eerste Griekse maaltijd, met Ouzo, smaakte en de avond sloten we af met een wandeling naar de Plaka.
Op 2/4 dan de metro genomen naar Piraeus, waar we, na heel wat zoeken (informatieborden of -verstrekking is geen Griekse specialiteit) de steiger voor onze ferry vonden.
Iets na de middag aangekomen in Aegina, lunchke en huurauto opgepikt.(we hadden middle-class automatic besteld, we kregen een compact-handgeschakeld) en dan naar het Aegina hotel, dat we van vorig jaar kenden, en ons goed beviel.
Naar de werf Asprakis, waar de Arwen op het droge stond. Met uitzondering van nieuwe buiskap, die de volgende dag zou geleverd worden, was blijkbaar alles OK.
We hadden 4 volle dagen om de boot te poetsen, boenen en zeilklaar te maken. Een zee van tijd. Maandag 7/4 zouden we in het water gaan.
Maar de volgende dag kwam Spiros Asprakis ons zeggen dat het maandag serieus zou waaien, en er dus geen kwestie van was om de boot in het water te laten. En de dag erop was het programma ook volledig vol. Er zat dus niets anders op dan de boot zaterdagmorgen in het water te laten. En haddenARWEN TO HELLAS 2025 we nu nog 2 dagen… Nog nooit zo snel de boot gepoetst en (gedeeltelijk) geboend. En tussendoor regende het ook nog eens.
Maar enfin, op 5/4 in het water en aangemeerd in de haven van Aegina. Maar we zegden het hotel niet op zodat we nog 2 nachten van het beetje luxe konden genieten.
Op 7/4 zijn we dan definitief verhuisd naar de boot.
De zomer was nog niet gearriveerd in de Saronische golf. ‘s Nachts dook de temperatuur onder de 10 °. En ook overdag was 16°het maximum. En een paar dagen met regenbuien. Overdag hielden we het warm door te werken. En ‘s nachts hadden we gelukkig een warm donsdeken. Maar de eerste dagen was het ‘s ochtends nogal kil om te ontbijten. En onze verwarming was al een paar jaren defect, maar wie heeft er nu een chauffage nodig in Griekenland , hé ? En zeggen dat het momenteel in België méér dan 20 ° is, enkel zon en zelfs waterschaarste. Omgekeerde wereld.
Maar alles komt goed. De boot blonk weer als nieuw. De nieuwe buiskap was perfect en het weer verbeterde.
En zo konden we op 12/4 de haven verlaten met een zonnetje in de rug en zetten we koers naar het ons zeer goed gekende, sympathieke haventje Perdika, op sechts 45 minuten varen (op motor)
We zijn er opnieuw aan begonnen !
Och ja, toen we rond 11 u in Perdika aanmeerden waren we bijna alleen. Maar rond 16 u stroomde de haven vol met allerhande boten, en met, nogal wat bemanningen die nog veelte leren hadden. We zagen zo hoe de ankers kris kras over mekaar werden gelegd. Gelukkig blijven wij nog tot maandag zodat wij daar geen last van zullen hebben. Zondagvoormiddag wordt het hier kermis in de haven. Gratis amusement!