Maand: september 2024

Het was een redelijk (wat is redelijk?) korte vakantie in België. Pas op 23/7 geland in Zaventem, na een broeiend hete julimaand in Griekenland met de kids van Ann-Sophie en Johan. Heg is een mooie 15daagse geweest, 3 eilanden (Zakynthos, Kefalonia en Ithaca) bezocht, zalig gezwommen, gesnorkeld in “blue lagoon” baaitjes, gezeild bij goede wind, lekker Grieks gegeten en vooral het dolce far niente op een zeilboot tot een levenskunst opgevoerd. 
Maar dus terug naar België, om in 8 dagen de aartsmoeilijke job om onze verwilderde tuin terug te temmen en toch nog van het leven te genieten. Het weer was goed zodat we beide opdrachten tot een goed einde konden volbrengen. Niets boven een lekkere aperitief met uitzicht op een vers gemaaid gazon, en de bospaadjes bosgemaaid. 
Maar na 8 dagen was het terug inpakstress want er was een bergvakantie naar Filzmoos in Oostenrijk gepland, waarvoor we 17 dagen hadden voorzien. En waarvan 7 heerlijke dagen samen met Carl, Daphne en vooral Fleurke en Arthur. Om nooit te vergeten. Die kids kunnen stappen! En volgen dus in de voetsporen van hun ouders en grootouders. 
Op 20/8 waren we terug thuis, juist genoeg tijd om nog wat dringende schilderwerken te doen, maar vooral ons agenda vol te zetten met etentjes en drinks met onze kids  en de rest van de familie. Dagen te kort. Want op 3/9 terug op de vlieger naar Zakynthos. De Arwen lag nog langszij de kade. Maar ook hier was de storm, die het lot bezegelde van het superzeilschip Bayesian van de miljardair Mike Lynch, gepasseerd. Geen schade aan de boot, maar bij nader toekijken had het servies alle kanten van de kast gezien, met een aantal ongelukkige slachtoffers, en waren de hoezen van de stootkussens, die de boot effectief beschermd hadden van enig contact met de kade, in een aantal gevallen tot slunzen herleid. En de technieker van de haven had werkelijk onze bilgepomp hersteld. Ik zeg “werkelijk” want de communicatie met dien gast was hopeloos, en deed ons het slechtste vermijden. Quod non.
Onze tocht naar onze eindbestemming voor 2024, een scheepswerf in Agina, een eiland vóór Athene, via het kanaal van Korinthe beslaat slechts 160 mijl. 32 uur varen. Dus kunnen we het nu op ons gemakskes doen, zorgen dat we nog een paar kleine mankementen aan de boot kunnen oplossen (en daarna komen de volgende) en vooral genieten van de in september stilaan terugkerende rust in Griekenland, met weinig bezette terrasjes en geen stress om een tafeltje in een geprefeerd restaurant te moeten boeken.