En dan, op 22/6, het moment suprême ! We gaan de Atlantische Oceaan inruilen voor de Middellandse Zee. Een tocht van 44 mijl. Bij de aanvang hadden we 2 knopen wind, en zelfs ter hoogte van Tarifa, waar het 300 dagen per jaar spookt, was het relatief rustig. Zeker geen weer
voor surfers. En dan de straat van Gibraltar in.
Een weetje: het water in de Middellandse Zee is 2 meter lager dan het water in de Atlantische oceaan, door de verdamping. Dat betekent dat er een constante stroming loopt naar de Middellandse zee. En dat was slechts één versnellende factor. De tweede was de wind. Die begon plots hevig aan te wakkeren (wat ook voorspeld was) en verdubbelde in geen tijd in kracht, van 15 naar 25, met stoten tot 30 knopen. Pittig! Intussen hadden we al beslist om niet in Gibraltar aan te leggen, maar door te varen tot over de punt, naar Sotogrande. Zo zouden we het risico niet lopen om dagen in Gibraltar te moeten blijven liggen wegens een zware oostenwind. Ook bij Sotogrande blies de wind nog met meer dan 20 knopen. Spannend om voor de eerste keer aan te leggen in middellandsezee-stijl: achteruit varen tot aan de kade, en dan landvasten achteraan bevestigen en vervolgens een mooringlijn uit het water vissen om de boot vooraan vast te maken. Met behulp van de marinero’s verliep alles ( een beetje onverhoopt ) zeer vlot. We hadden ons dus voor niets veel zorgen gemaakt. De haven Sotogrande is een artificieel iets, gebaseerd op Port Grimaud. Megajachten, sjieke auto’s, appartementen in pseudo-lokale stijl en horeca bij de vleet. De voorzieningen in de haven zelf waren echter de setting niet waardig, en dat voor liggeld dat 2 keer zo hoog was als normaal, voor 1 nacht ( we zijn er dus ook maar 1 nacht gebleven).
Op 23/6 zeilden we dan in de late voormiddag, met een 4-5 bft naar Estepona. Mooie haven, met een zeer vriendelijke ontvangst en prima voorzieningen. Hier zouden we een paar dagen blijven. Tijd genoeg om op zoek te gaan naar een loopplank. Want de soms halsbrekende toeren, die Ann moest uithalen om op de wal te geraken waren misschien wel amusant om naar te kijken, maar niet voor herhaling vatbaar. Ze was dus vlug overtuigd om deze investering aan te gaan. En we vonden ons gerief in de nautic store aan de haven. En voor een klein bedragje extra werd de loopbrug netjes geïnstalleerd. En intussen genieten van het zonnige Estepona. Zalig.