28 Augustus, weer in Port Medoc, klaar voor de volgende etappe.

We zijn terug in Port Medoc. En we voelen ons onmiddellijk alweer een beetje thuis. Eigenaardig wat zo een reis doet met het “thuisgevoel”. Ware het niet dat we de kids en de 3 kleinzoontjes snel weer missen, we zouden ons overal thuisvoelen op de Arwen.
Maar het had toch wel veel voeten in de aarde om hier te geraken. We hadden ons voorgenomen om alles met het openbaar vervoer te doen. Eerst de IC- trein van 7u13 van Kortrijk naar Lille Flandres, dan wandeling naar Lille Europe, om na een kort ontbijt, in de TGV van 8u42 naar Parijs, Gare du Nord, te koersen, waar we een uur later arriveerden. Juist genoeg tijd om met de metro (14 tussenstops) van Gare du Nord naar Gard Montparnasse te verhuizen en vervolgens met de TGV van 10u47 naar Bordeaux te gaan (aan gemiddeld 300km/u!). Aankomst 13u. Spijtig genoeg konden we niet van de zonovergoten  terrasjes rond het station van Bordeaux genieten want onze boemeltrein naar Point-de-Grave vertrok al om 13u26. Enkel tijd om vlug een broodje en wat water te kopen, en dan op den boemel, met 12 tussenstops, in 2 uur de afstand van 100 km van Bordeaux naar onze eindbestemming afgelegd. En dan kon er wel een terrasje van af, in één van de cafeetjes van Point-de-Grave, zeker omdat we daarna nog 25 minuten te voet voor de boeg hadden om in Port Medoc te geraken. 
Om 16u30 dan eindelijk op de boot, korte inspectie om te zien dat alles OK was, en dan kon het wat rustiger. De tapas en de plancha de pescados in de Bodegita del Mar smaakten overheerlijk.
Vandaag was het ook rustig aan (hopelijk geen stilte voor de storm…).
Onder een stralend zonnetje naar het dorp, voor eerst een croissanske bij de bakker en dan naar Leclerc voor de grote inkopen. Misschien zouden we de volgende dagen nog weinig tijd hebben voor inkopen.
Nu staat er ons immers een boeiend stukje zeiltocht te wachten: de eerstvolgende haven naar het zuiden is Arcachon, 77 mijl verder. En het venijn zit in de staart: het binnenvaren van de baai van Arcachon is geen makkie. We hebben maar een venster van enkele uren om de zeer nauwe en ondiepe bevaarbare geul binnen te varen. En als er te veel deining staat, is het zelfs onmogelijk en zijn we verplicht van nog eens 55mijl verder te varen, zonder enige andere aanlegmogelijkheid. Voor alle zekerheid zullen we pas vrijdagochtend vertrekken, om 5 u in de ochtend (en dus nog in het donker) en erop rekenen dat we rond 18u voor de inham zijn. Anders hebben we een probleempje…….En donderdagavond voor alle veiligheid nog eens bellen naar de havendiensten van Arcachon om zeker te zijn dat de zee daar niet te wild zal staan.
Wordt vervolgd.